Roc d'Azur

Los van de jaarlijkse kermis die de Roc steeds biedt kan ik over deze editie kort zijn. Veel leuks heb ik niet beleefd aan de Master Roc op donderdag.
Op tijd aan de startzone maar ver achteraan moeten starten. Vorig jaar mocht ik nog in de topbox starten. Nu stond er al 200 man voor mij, denk ik.
In de vlakke startkilometers kan ik wat opschuiven maar al snel voel ik dat ik niet echt goede benen heb. Het seizoen duurt enkele weken te lang dit jaar.
Tegenaan de afdaling van de Fournel ben ik al goed verzuurd. Te lang een te hoog tempo.
De Fournel naar beneden gaat nog maar na de eerste bevoorrading gaat het moeizaam.
Na 15 km - op een lichte afdaling - volg ik het spoor van een voorligger. Na een rotsachtig stuk net voor een bocht slaat mijn voorwiel weg in het mulle zand. Ik ga overkop met mijn gezicht op de grond. Mijn helm breekt de val gelukkig. De helm is serieus gedeukt, een steen blijft erin steken. Veel geluk van de helm. Geen breuken of kneuzingen maar veel schaafwonden.
Ik blijf een 10-tal minuten beduusd zitten en krijg hulp van een fotograaf van Sportograf. 
Ik kan mijn weg vervolgen maar beslis het verder op het gemak te doen. Vanaf nu kan ik wat meer van het parcours genieten maar de technische afdalingen zijn met de billen toe.
Halfweg koers na de beklimming van de Bougnon rij ik een gemiddeld tempo. Op de lange singletrack richting het strand van St-Aygulf heb ik het een beetje gehad. De vlakke 8 km naar de finish toe zijn de benen echt vermoeid.
Ik eindig pas 100° in mijn categorie. Echt een tegenvaller.
De zaterdag heb ik meer plezier aan de Roc Noir tussen de recreanten. Goed dat ik weer wat vertrouwen opdoe in de afdalingen.
Het seizoen zit erop. Op naar volgend jaar.

Raid Englebert Harveng

Aha! Een droge versie. Dat is een tijdje geleden...
De marathon-freaks op de 80 km zijn al vroeg vertrokken maar de 50 km start in groep pas om 11u00 om de recreanten niet al te veel te storen.
Voor de start ontmoet ik Bart Vertommen. Gentse Master³ en stevige concurrent. Altijd een leuke babbel. Bart oogt bijzonder scherp terwijl ik me afvraag of het weinig trainen niet stilaan voelbaar zal worden.
In de startbox schoon volk. Joris Massaer, Jef Smismans en JF Finoulst kiezen ook voor de korte afstand.
Direct na de start volle bak en hoge hartslag. Té hoog want door te lang te willen aanklampen moet ik gas terug nemen na een 10-tal km. Bart is er ondertussen al vandoor.
Ik probeer enkele kleinere groepjes te volgen maar bij elke helling moet ik er af. Ik schat dat ik ondertussen voor de 4° plaats rij. Eén concurrent blijft in het zicht.
Halfweg krijgen we de terril voor de kiezen. De singletrack rond de terril is heel leuk op de buiteling over mijn stuur na. Door het droge parcours geraak ik eens zonder af te stappen boven op de terril.
Mijn opponent staat hijgend te voet doch keert na deze zone vrij snel terug. In de laatste 10 km spelen we een paar keer haasje-over maar finaal moet ik hem toch laten rijden. Het weinige trainen laat zich nu echt voelen. Ik eindig op 13" van de 3° plaats en op 7' van Bart. Een beetje frustrerend want een 2° plaats zat er toch wel in (zoals vorig jaar).
Jammer voor Bart dat er weer maar eens geen apart podium is voor de M3, echt een gebrek aan respect voor onze categorie. 
Het seizoenseinde komt nu wel echt in zicht. Op naar de Roc.

Chouffe-marathon

Mijn achtste deelname in Achouffe en hoeveel keer zou ik hem droog kunnen rijden hebben? Ik denk één keer. Dit jaar weerom modder van voor naar achter. Leuk is anders.
Sedert een paar jaar vindt de start plaats naast de wereldberoemde brouwerij met de kabouter.
Eén ding staat al vast bij de start... straks verdienen we een Chouffeke.
De startklim ligt me nog altijd niet, zal ook nooit zijn. Ik klamp redelijk aan en met enkele masters³ zitten we in elkaars buurt. Echter na 2 km valt mijn ketting er al af. Weg concurrenten en ik beland in een groepje waar ik op adem kom. Na een km of 15 kom ik terug in het spoor van Patrick VDB en Erik Verswijvel. Het is dan al duidelijk dat het een felle strijd wordt. In een technisch stuk kan ik afstand nemen en zie ik hen lang niet terug. Wat we niet weten is dat er al 3 masters³ voor ons uit rijden. Ik hoop dus voor het podium te rijden. Ondanks de modder rij ik een goed tempo. 
Teleurstelling op een stevige klim op 5 km van de finish. Mijn concurrenten rijden me plots allebei voorbij.
Gelukkig kan ik in een lang stuk vals plat aanklampen. Weerom op een technisch stuk over wortels kan ik een kloof slaan maar vrees voor de laatste pittige klim richting Achouffe. Ik kan gelukkig standhouden (ondanks bijna kramp) en finish als 4° met een halve minuut voor op Erik. Patrick VDB had nog last van krampen. Een pittige strijd om de 4° plek. 51° algemeen op 290 starters.

BEMC Marathon Bertrix - 50 km

De eerste editie van de BeMC Marathon is er meteen eentje om lang te onthouden. Daar waar het maandagavond tijdens de inschrijvingen nog baden in de zon was, brak dinsdag op een half uurtje voor de start de hel los boven Bertrix. Een hevig onweer, gepaard met stevige windstoten en stortbuien teisterde de omgeving waardoor besloten werd de start met een kwartier te verlaten. Het parcours was ondertussen herschapen tot een echte modderpoel.

Om 10u15 gingen dan toch 288 dapperen van start waarvan 91 op de 55 km. Door obstakels werden alle afstanden wat ingekort. Door het zware parcours stonden overal veel renners stil met pech. Een zware beproeving voor materiaal en lichaam.
De eerste 20 km gaan wel nog vlot. Op een droog parcours zou het vlammen zijn.
Na een half uur rij ik in 12° positie algemeen. Goed dus. Pech echter een stuk over halfweg. Ik rij plat (scheur achterband) en moet een binnenband steken. Bommetjes op, pomp geschooid en na 18' kan ik terug op weg. Nog enkele minuten verliezen door nog es te stoppen om bij te pompen, stoppen aan de bevoorrading en terug op weg. Na de splitsing met de grotere afstanden kom ik niet veel volk meer tegen. Ik zie echter ook weinig spoorvorming en daarmee weet ik dat ik nog redelijk vooraan zit. Ik rij spijtig genoeg nog es plat op 5 km van de finish. Band schooien en weer op weg na 10'.
Aan de finish hoor ik dat ik 21° algemeen ben en 3° bij de masters +40. Zonder pech rij ik hier top-10 en 1° master. Jammer.
Mooi parcours. Ik kom zeker nog es terug maar dan met droog weer.

Het event is prachtig weergegeven in volgend filmpje:
 https://vimeo.com/229773190?outro=1&ref=fb-share

Beskidy MTB Trophy Polen

Op naar het grote doel van het seizoen: de 4-daagse marathon in het Zuiden van Polen op het drielandenpunt met Tsjechië en Slowakije. 1400 km van thuis onderweg met Erik Ryckaert als co-piloot en room-mate. En nog 9 andere kompanen waaronder Hilde Verschaeve en haar broer Frank, twee marathonfreaks pur sang. Samen met Tom van de Krierecrossers en 6 Wacky's uit Knokke elf van de ongeveer 40 Belgen aan de start. We slapen in een super-hotel net over de grens in Tsjechië. Vriendelijk onthaal en personeel en spotgoedkoop.

Het wedstrijdgebeuren wordt georganiseerd vanuit Istebna midden in deze prachtige bergachtige streek met toppen tot 1200 meter. De streek ligt bezaaid met bergen met korte skipistes. Veel wandelaars vinden hier de weg in de zomer.
Ik weet niet wat ik moet verwachten maar ze hebben me goed bang gemaakt van de vele losse stenen en wortels op het parcours. Ik zoek nog naar comfortabeler tandwielen maar tevergeefs. Ik zal het moeten doen met vooraan 32T en achteraan 11/46T. 
We komen aan in Polen met mooi weer. De voorspellingen zijn echter niet schitterend...
Met de schouder die nog steeds pijn doet van een val in de Herdersmarathon besluit ik toch te kiezen voor de Mega-afstand met iets minder km en hm dan de Classic.

Stage 1 - 52 km - 2042 HM
Eerste dag starten om 11u00. Ik heb vroeg ontbeten, té vroeg. Ik sta in de startbox met een hongergevoel. Al snel een energybar gegeten maar ik zou dit later bekopen.
Ik kan gelukkig vrij goed vooraan starten waardoor ik redelijk goed mee ben. Het parcours is droog en we krijgen een aangename temperatuur. 
Ik weet nu wat men bedoelde met de steile klims en technische afdalingen. Dit heb ik nog niet meegemaakt. Een afdaling met losse stenen vraagt uiterste concentratie. Bij het klimmen zoek je je eigen tempo tot het niet meer kan. Stukken te voet dan maar.
Ik drink en eet echter te weinig waardoor ik naar het einde toe een hongerklop krijg.

Ik finish 75° algemeen en 2° in mijn categorie. Hilde is eerste dame in de Classic.

Stage 2 - 62.3 km - 2102 HM
Zwaarste rit in de Mega-distance!
Het weer valt iets beter mee dan voorspeld. We houden het droog tot aan de finish maar dan breekt de hel los. Een onweer tovert het parcours om tot een modderpoel voor de 3° rit.
Maar goed. In de 2° rit vind ik het goede ritme en eet en drink ik regelmatig. Alles loopt vlot tot op de finish. Ik maak een jump over de finishlijn en breek hierbij mijn zadelpen. Dom!
Wel vlot eerste in mijn categorie (M5) met 20' voorsprong op de tweede.
Maar tussen de rit en de ceremonie bakken stress om de zadelpen in orde te krijgen. Gelukkig heeft Kollin van de Wacky's een S-Works zadelpen mee en met veel moeite kan ik in een Poolse garage de oude zadelpen verwijderen.

Stage 3 - 45.2 km - 1614 HM
We staan voor een zware opdracht. Een verzopen parcours en koude regen. 9° C.
Omwille van de kou (2° op 1200 m hoogte) wordt de Classic-distance ingekort en rijden zij de Mega-afstand.
Het wordt inderdaad een zware tocht. Het klimmen verloopt moeizaam, vele stukken te voet en het afdalen op de glibberige paden valt letterlijk en figuurlijk tegen.
De finish ligt op de top van een berg en in de regen. Om terug te keren naar het race-center moeten we nog 8 km afdalen op de weg in de kou en regen. Ik klutter bijna van mijn fiets.

Met 5' voorsprong kom ik opnieuw als eerste aan.

Stage 4 - 47.6 km - 1976 HM
We worden wakker met droog weer. Het parcours is echter nog modderig al zijn de paden beter dan gisteren. Met een goeie 20' voorsprong op de 2° ben ik toch zeer nerveus. Met dit parcours weet je maar nooit. Na een 20 km rij ik dan nog lek. Een vriendelijke Pool helpt me en gelukkig kan ik snel weer verder. Een 20-tal renners rijden me ondertussen voorbij maar ik kan er veel van remonteren. Ik weet niet of mijn tegenstanders me voor zijn en besluit mijn tempo te blijven rijden.
Het wordt een zware laatste rit met veel hoogtemeters. ik kom redelijk choco aan en zie dat ik toch eerste ben en dus de eindrangschikking win.

Hilde wint al haar ritten bij de dames in de Classic en zo staan we met 2 Belgen op het hoogste schavotje. De prijsuitreiking is top en trouwens heel de organisatie. Veel Belgische organisators kunnen hier wat leren.
Uiteindelijk een super ervaring op een zeer zwaar parcours. Niet voor niets noemt de Beskidy zich de hardest mtb-race in Central-Europe.

Ardennes Trophy - La Reid

Daags na Langdorp op naar het verre La Reid nabij Theux.
Trainingskilometers voor Polen. Ik ben ingeschreven voor de 65 km. De 50 km van de voorbije jaren organiseren ze niet meer.
Al van bij de start voel ik de benen van gisteren. Ik besluit het rustig aan te doen en het als een training te zien. Vooral de warmte weegt ook door maar gelukkig vind ik hier een droog parcours.
De pittige klims volgen elkaar hier snel op en vooral naar het einde volgen er nog 2 zware.
Ik finish 10° master³ in 4 uur rond. In 2014 stond ik hier nog op het podium maar dat lijkt nu niet meer mogelijk.

Hagelandse Chrono Langdorp 04.06.17

Na de 1° plaats in 2015 en 3° in 2016 ga ik terug vol voor de chrono van 50 km.
Mooi weer, een droog parcours, meer moet dat niet zijn.
De streek rond Langdorp, in de winter dikwijls mijn trainingsparcours, blijft een prachtig decor voor deze populaire wedstrijd.
De eerste lus gaat door de bossen met veel singletracks. Zonder te forceren probeer ik een stevig tempo te rijden. In de tweede helft van de chrono pik ik aan bij enkele renners die ongeveer hetzelfde tempo rijden. Samen met Rudy Geentjens rijd ik de laatste kilometers vol en finish in 2u01'.

Met een gemiddelde snelheid van 24,7 km/u finish ik als 2° bij de masters³ (op 52) en als 41° algemeen. En er is hoop... ze maken hier een categorie +60 ;)

Malmedy Bike Festival 65 km

Tweede deelname hier aan het Bike Festival in Malmedy.
Mooie organisatie die ook Trial van hoog niveau aanbiedt, doch weinig marathonrijders aantrekt.
Deze chrono rijdt een volledig andere kant op dan de raid in juni. Het parcours is zo mogelijk nog pittiger.
Vorig jaar reeds ik hier de 50 km. en eindigde ik 4° algemeen.
Nu kies ik voor de 65 km om kilometers in de benen te hebben voor Polen.
Ook hier een droog parcours te verwachten al wordt er regen voorspeld. Rond de 20°C ook wat het wat vochtig warm maakt. De regen komt er ook al valt het goed mee.
Waimes zit nog wat in de benen en vooral bij het klimmen gaat het moeizaam.
De eerste helft van de wedstrijd gaat nog vlot maar na 40 km is het beste er van af. 
Op deze 65 km zit duidelijk meer hoogtemeters dan in Waimes.
Ik eindig in 3u39', goed voor een 37° plaats algemeen. Geen apart klassement voor de oudjes.

Cîmes de Waimes 65 km

Twee jaar op rij moesten we wachten op deze raid opnieuw te kunnen rijden.
Na 2 jaar pakte de organisatie de draad weer op en deed dat weer met verve.
Het blijft één van de best georganiseerde wedstrijden met in totaal 2000 starters.

Veel van die starters bleven echter lang in de file hangen waardoor de wedstrijd met 20' vertraging startte.
De 85 en de 65 km startte tegelijk in dezelfde startbox. Pas naar het einde van de wedstrijd toe kwam de splitsing tussen de 2 afstanden.
Ik kan starten in de eerste box tussen veel groot geweld. Veel toppers aanwezig waaronder ook Klaas Vanthornout die 3° zou eindigen.
Volle bak naar de startklim en weg zijn we, vertrokken voor 65 km Ardennen-plezier.
Ik rijd een vlotte wedstrijd maar kan niet zeggen dat ik de beste benen heb. Op de steile klims heb ik het soms knap lastig.
Met 3u20' rij ik hier mijn beste tijd. Het parcours is dan mooi droog en bolt goed.
Ik eindig 15° master³ op 106 en 113° algemeen op een 600-tal finishers.

LWU Staden

Geen MTB-marathon dit weekend.
Om de snelheid wat bij te schaven zaterdag naar Staden afgezakt voor een wegwedstrijd.
Eén vol uur volle bak aan een weliswaar veel te hoge hartslag (171).
Pittig parcours met Stadenberg en de wind als tegenstanders.
In de categorie D allemaal "oudjes" van 55+. Maar vlammen doen ze wel.
Met een gemiddelde van 37 km/u kom ik aan op een 9° plaats op 15 masters.
 

La Halloniene - Grand-Halleux 45 km

Eerste keer hier in Grand-Halleux dicht bij Vielsalm.
Ik weet niet welk parcours ik mag verwachten.
Omwille van de voorspelde regen in de dagen voor de wedstrijd kies ik voor de 45 km.
Gelukkig, want op de 70 km sneuvelen er veel door de regen, de modder en vooral de kou. En niet de minsten: Mathieu Vanderpoel, Wietse Bosmans, ... houden het bekeken door onderkoeling.
Net voor de start sta ik vooraan in de startbox in een plensbui. Dat voorspelt veel modder.
En die krijgen we ook.
Patrick Van den Bosch is ook van de partij en meteen weet ik mijn rechtstreekse tegenstander.
Bij de start rijden we mee voorop en bij de eerste klim zie ik Patrick opschuiven. Ik beslis mijn eigen tempo te rijden en al vlug zie ik hem niet meer rijden. Veel +50'ers heb ik niet vooraan gezien waardoor ik er van uit ga dat ik voor de 2° plaats aan het rijden ben.
Het eerste uur is zeer technisch en zwaar. Veel modder en technische stukken zorgen er voor dat we na een uur slechts 13 km afgelegd hebben. Na de eerste lus van 23 km passeren we weer de startzone en kom ik warempel terug in het spoor van Patrick. Zijn lichaamstaal doet me vermoeden dat hij zich niet echt OK voelt. Ik blijf in zijn spoor maar na een hapering rij ik hem voorbij. Ik rij een poos voorop in mijn tempo en daar put hij waarschijnlijk moed uit. Bij de laatste bevoorrading moet ik stoppen (zat zonder gellekes) en pakt hij terug een 50 meter voorsprong. Met wat moeite rij ik terug het gat toe maar ondervind dat hij bij het klimmen iets vlotter omhoog gaat. Maar de race blijft spannend.

Op een stukje asfalt probeer ik te demarreren en dat lukt aanvankelijk ook omdat zijn derailleur tegensputtert. Toch haalt hij me terug bij en ik laat hem voorgaan op het laatste stuk off-road met nog een pittige klim gevolgd door een zeer technische afdaling. In de klim ben ik Patrick kwijt en in de afdaling blijft hij op de fiets, waar ik er af moet.
Aan de finish heeft hij 13" voorsprong. De 3°, een Fransman, eindigt op 11 minuten.
Gezien de omstandigheden ben ik zeer tevreden met deze uitslag maar mits wat meer koersinzicht zat er misschien meer in.

Thuin - 65 km

De kop is er weer af. Een nieuw seizoen.
Een wintervoorbereiding zonder grote zorgen maar toch soms moeilijk om me op te laden om op de rollen te trainen. Dus toch wat minder in forme dan de vorige jaren.
De chrono rond Thuin van 65 km is dan een ideale training om weer wedstrijdritme op te doen.
Jammer van de regen van de laatste dagen die het parcours weerom in een modderpoel omtoverde.
Op vrijdag lag het er nog droog bij. Zondagmorgen niet meer dus.
Met de nieuwe Maxxisbanden toch net wat profiel tekort. Vooral in de afdalingen miste ik wat vertrouwen. In de steile klims op de natte rotsen doet de band het anders heel goed. Op drogere ondergrond zal deze band het zeer goed doen.
Ik had bewust mijn draaiwerk nog niet vernieuwd omdat ik weet wat je in Thuin kunt verwachten. Nieuw materiaal zou hier alleen maar zwaar tegen de tanden krijgen.
Wat ik niet verwacht had, was dat mijn derailleur na 40 km zou afbreken. Over en out. Na een stevige wandeling kon ik aan de bevoorrading mijn bike in de camionette steken.
Dus... bijtrainen, nog een beetje hoogtestage op de skilatten en er dan weer tegenaan.