2 dagen na de chrono in Langdorp wacht al de volgende wedstrijd.
In La Reid vlakbij Theux (regio Verviers) staat al 25 jaar één van de zwaarste marathons van ons land gepland.
Ik kies voor de 50 km. en hoop hiermee in 3 uur binnen te zijn.
De Ardennes Trophy roept steeds wat slechte herinneringen op:
in 2008 reed ik 2x plat
in 2009 viel ik zwaar na 16 km en moest ik opgeven
in 2010 reed ik 22 km verkeerd
in 2013 op het BK had ik mechanische pech
Enkel in 2012 was ik hier succesvol met een 3° plaats.
Na een drukke groepsstart - ongewoon een afdaling - lig ik na 13' op een 60° plaats.
Ook na 35' rijd ik in 2° positie in mijn categorie.
Het parcours is evenwel door de vele regen in de nacht voordien modderig en veeleisend voor renners en materiaal. Met de Racing Ralph-banden moet de concentratie hoog blijven!
Na 20 km voel ik dat ik minder grip heb met mijn voorwiel. In een lange afdaling hou ik me voor te stoppen om de band bij te blazen op het eerste technische stuk. Te laat helaas want bij een verkeerd manoeuvre komt de band los van de velg. Ik begin zenuwachtig de band terug op te blazen met een bommetje maar dat lukt niet. Ook een binnenband steken in de tubeless buitenband lukt aanvankelijk niet. Gelukkig stopt Ronny De Ceuster om mij te helpen. Na 10 minuten (!) kan ik verder maar beland hierdoor op de 128° plaats.
Wat rest is een inhaalrace. Ik haal redelijk wat renners in en eindig nog op de 84° plaats algemeen en ben daarmee 3° master³ op enkele minuutjes van nummers 1 en 2.
Was ik niet platgereden dan win ik. Eerlijkerwijze moet ik er aan toevoegen dat ook concurrent Paul Vanlangenaecker pech had en ook vanuit een verloren positie heel wat plaatsen goedmaakte.
Volledige uitslag op http://prod.chronorace.be/classements/classement.aspx?eventId=243335667122177&mode=large&scope=categ&srch=ma3&IdClassement=10568
Traditioneel op zaterdag en nogal dikwijls met warm weer... de Hagelandse Chrono van 80 km.
Vrije start vanaf 09u00.
Voor de boeg: 80 km snel en droog parcours in het Hageland. Veel korte, nijdige klimmetjes en een heerlijke lus in de bossen van Langdorp, trainingsterrein van Nijs en Albert.
Over mijn eigen chrono kan ik kort zijn. Het was goed en wat vooral bijblijft is de laatste 20 km die ik nog volle bak kan rijden. Dit is een hele goeie training geworden waarbij ik 6' afdoe van mijn beste tijd hier.
Ik eindig 94° op 705 deelnemers en 7° in mijn categorie.
Voor de derde keer trok ik naar deze prachtige 4-daagse rond Houffalize. De weersvoorspellingen waren redelijk; enkel voor donderdag voorspelden ze regen.
De start van de 4-daagse vond voor het eerst in Marche-en-Famenne plaats. Het parcours liep over La Roche naar Houffalize over 84 km. Het wedstrijdgedeelte liep tot aan de 3° bevoorrading (58 km).
Met 2431 hoogtemeters en veel technische passages meteen een serieuze opener.
Nico Mattan - peter van de LCMT - keek bewonderend toe hoe de supersteile klim in Bertogne bedwongen werd. Mijn wedstrijdgedeelte was niet zo goed. Weer maar eens te fel gestart en te lang in het rood waardoor ik de ganse rit niet meer op mijn positieven kom. Ik kan nergens aanpikken en moet meerdere concurrenten in de tweede helft voorlaten. Ik eindig 41° algemeen en 4° in mijn categorie.
Op het einde van de etappe volgt nog een chrono van 4 km op het Wereldbekerparcours. Wow, respect voor diegenen die hier XC op rijden. In 't rood van begin tot einde.
Etappe 2 loopt van Houffa naar Werbomont en zo terug naar Houffa - 105 km waarvan 77 wedstrijd. Opnieuw een zware klus met 2391 hoogtemeters. Iets minder technisch dan dag 1 maar zwaar door de afstand. Aanvankelijk kan ik in het spoor volgen van Erik Ryckaert, 1° master², en Hilde Verschaeve, 1° dame, maar na 65 km krijg ik een serieuze hongerklop en moet ik lossen. Ik vrees voor nog een lange 40 km maar na wat te eten en efkes te rusten aan de 3° bevoorrading kom ik terug in mijn ritme en kan ik de schade beperken. Ik word 3° master² en schuif een plaatsje op in de algemene rangschikking.
De sportmassage 's avonds doet meer dan deugd!
Voor de 3° etappe zorgt de organisatie voor een overgangsetappe richting Luxemburg. De chrono loopt "slechts" over 28 km en de rest van de toch 96 km wordt het genieten in het prachtig landschap en een zalig lentezonnetje. De chrono zelf loopt goed. Hilde Verschaeve neemt me op sleeptouw en we kunnen de concurrentie achter ons houden. Super! ik schuif op naar de 2° plaats.
In de briefing voor de 4° rit beloven de bepijlers (dank aan de Raketmannen) ons een gelijk parcours aan de 1° dag. We moeten immers terug over La Roche naar Marche met de Col de Borzée (tot 33%) en de Col d'Haussire onderweg. Met een wedstrijdgedeelte van 52 km kan er in de rangschikking veel gebeuren. Zenuwen dus... om mijn mooie 2° plaats te behouden. Ik sta 8'50" voor op de 3° Ruud Klomp (NL) en 11' op de 4°.
Van bij de start op de Côte de St.-Roch valt de 4° Bart Vertommen aan en moet ik aanpikken. Ook de 3° in de stand volgt op de voet. Samen met Bart kunnen we Ruud afhouden (achteraf bleek hij zijn ketting gebroken te hebben) en trekken we op een goed tempo door. Hier en daar moet ik wat temporiseren om Bart mee te krijgen en hoop zo op ritwinst. Op 5 km van de finish worden we nog bijgehaald door Erik, 1° in de stand. Op de laatste helling trekt hij het tempo nog wat op maar op 500 meter van de finish ga ik aan en kan ik nog een kloof slaan en de rit winnen. Mijn 2° plaats ligt vast. Ik eindig hier 29° algemeen.
Na de finish maken we de rit samen rond en slepen we ons na enkele lange klims naar de eindmeet in Marche.
Dankzij het mooie weer en het droge parcours werd dit een super-editie. Terugkomen is de boodschap maar dan voor de eerste plaats!
alle info op www.lcmt.be
alle uitslagen op http://www.ris-timing.be/v2/
