Met de nieuwe bike 29er en het goede gevoel van Bouillon op naar Harveng. Vorig jaar 16° algemeen en een parcours dat me wel ligt.
Op de nieuwe fiets zomerbanden die achteraf gezien te weinig profiel hadden voor het toch modderige parcours. Rond Mons moet het meer geregend hebben dan bij ons.
Deze raid was tevens het kampioenschap van Wallonië en daardoor stonden veel meer renners aan de start dan gedacht. Met 187 werd er nerveus gestart en met de vlakke aanloop in de eerste kilometers was het meteen vlammen.
Tussen de favorieten kan ik me een weg banen in de eerste 20. Mijn grote wielen doen het goed. Na 1 km net voor me een eerste valpartij met 3 renners. Ik kan ze net ontwijken. Een km verder wordt ik zelf aangetikt door Alexis Mathis die zich naar voren wringt. Ik val net niet maar nog een km verder kom ik zelf ten val na een slipper aan 30 - 35 km/u. Knal in de stenen op mijn linkerschouder, pijnlijk. Aan mijn fiets geen schade maar kleren gescheurd en overal schaafwonden. Iedereen zit nog dicht bij elkaar en dus vliegen de renners me voorbij. Ik verlies zo'n 30 plaatsen en heb moeite om het juiste ritme terug te vinden. Na enkele km lukt het beter en stilaan haal ik terug wat concurrenten in. Na 50 km rij ik een stukje verkeerd en van dan af gaan ook de krachten wat minderen. Het nieuwe versnellingsapparaat laat me wat zwaarder rijden en dat eist zijn tol. Op de terril krijg ik het zwaar en het tempo moet omlaag.
Ik kan wel mijn positie houden en word 52° algemeen.
Jammer van de valpartij maar toch tevreden van de nieuwe bike.
Toch een goede voorbereiding voor de Roc d'Azur binnen 2-3 weken.
Korte nacht...
Om 02u00 in bed en er om 05u00 weer uit. Suf in de auto richting Bouillon - eigenlijk niet echt verantwoord.
Maar goed, het bloed kruipt waar het niet...
Aan de inschrijvingstafel typisch Waalse toestanden. Alsof men hier geen ervaring heeft...
Geen opwarming kunnen doen en maar net op tijd aan de start; gelukkig in de voorste gelederen tussen de licentiehouders.
Zeer snelle start (zonder startklim) en eerste kilometers in 4° positie mee. Al snel een kloof tussen de kopgroep en de rest. Het gaat heel vlot en snel richting de eerste off-roadstroken. Ik kan mijn positie goed houden maar op de eerste lange klim moet ik enkele jongeren laten passeren. Samen met een collega West-Vlaming maal ik de kilometers af. Om beurten rijden we elk een stuk op kop en zo houden we diegenen voor ons in het zicht. Vanuit de achtergrond komt niemand dichterbij.
Het parcours ligt redelijk nat maar blijft goed bereidbaar. Minder technisch dan in de Oostkantons.
Op 10 km van het einde moet ik mijn kompaan laten gaan. De snelle start eist toch wat zijn tol, maar ik hou hem in het vizier. Ondertussen wordt ik bijgehaald door een stoere 47-er die er meteen een goede snok aan geeft. Ik kan volgen en na de laatste bevoorrading kan ik zelfs nog afstand nemen. We halen 2 renners met pech in en op dat moment rij ik in 8° positie. Plots slaat het noodlot toe... mijn achterderailleur slaat in mijn achterwiel. Weg mooie positie en weg podium bij de masters...
De laatste 5 km leg ik te voet af en dat kost me zo'n 50 minuten. Doodzonde!
Ik word te voet nog 47° maar ben echt ontgoocheld.
Met nog 2 wedstrijden te gaan kort het seizoen nu snel in.
