Houffamarathon 70 km

10° Houffa - 10° deelname.
Voor de 10° editie gaf Kurt Titeca de organisatie door aan een Waalse collega.
Het weer had die niet in de hand... Regen daags voordien had het droge parcours toch wat nat gemaakt maar niet in vgl met vorig jaar waar de sluizen wijd open stonden.
Voor de rest moet de nieuwe organisatie nog duidelijk wennen.
Qua bepijling zat het goed. Inschrijving en douches geen probleem.
Afspuitstand was ondermaats en vooral de uitslag laat te wensen over.
Ook de beloofde aparte categorie voor de masters 3 kwam er niet. Jammer...

Ik koos dit jaar voor de 70 km. Niet voor de 50 km om Paul Vanlangenaecker en Danny Flies te ontlopen. En wie stond er met mij in de eerste startbox op de 70 km? Ja dus...
Naar goeie gewoonte een snelle start in de straten van Houffalize. Ik kan in het zog blijven van de kopgroep. Op de steile klim om het dorp uit te rijden kan ik behoorlijk volgen en ik rij het veld in in een derde groepje. De eerste 10 km vliegen voorbij. Ondertussen is Paul me voorbijgereden. Ik kan het tempo goed volgen en moet enkel wat jongeren laten voorbijgaan. Rond km 20 komt Danny Flies me voorbij en bevind ik me rond plaats 40.
Een andere grijsaard van 47 hangt rond mijn positie en zal tot op het einde in mijn buurt blijven. Stefaan Heymans is me echter op één van de steilste eindklims te snel af. Ik moet van de fiets en weg is ie. 
Ik kom aan in 3U08' en dat is goed voor een 39° plaats op 308 finishers.
Opnieuw een top-40 plaats net als in Achouffe en veruit mijn beste tijd in de Houffa. Daarmee ben ik best tevreden al ontbreekt een podiumplaats dit jaar.

Achouffe

Op naar Achouffe. Donderdag al eens geoefend met een Choufke in een bol glas. En dat helpt...
Voor het eerst sinds lang dit jaar es op een droog parcours. Ok de voorbije jaren hielden we het in Achouffe niet droog.
Zonder al te veel zenuwen naar ginder en zelfs in de startbox weinig last van stress. Altijd een goed teken. Onverwachte support ook van Gino van Jokes werk.
De start in de wei naar beneden is er altijd eentje vollen bak. Gas vol open en duwen. In ongeveer 20° positie duik ik het eerste bos in en op de eerste klim vliegen een aantal jonge kadees me voorbij. Zo ook enkele van mijn rechtstreekse concurrenten. Paul Vanlangenaecker - meestal bij de eersten - rijdt me zoals verwacht voorbij maar anders dan anders kan ik redelijk op afstand volgen. Door het droge parcours vliegen de eerste kms voorbij en ligt het tempo - soms gevaarlijk - hoog.
Ik voel in de snelle afdalingen nog wat de schrik van de val in Malmedy en probeer steeds een spoor van een voorganger te volgen. Als ik dan ook nog eens een voorganger de prikkeldraad zie invliegen, hou ik het toch rustiger.

Zeer goed gevoel om mee in het tempo te kunnen rijden voorin de wedstrijd. Her en der rapen we zelfs iemand op. In de tweede helft van de race probeer ik mijn plaats te verzekeren en me niet te verbranden. Danny Flies rijdt me op 8 km van het einde voorbij maar ik kan het tempo niet volgen.
Op 5 km van het einde plots een verrassing. Paul rijdt achter me doordat hij platreed. Net op dat moment komt ook Belgisch kampioen Joris Massaer ons voorbijgereden (90 km) en Paul slaagt er in zijn tempo te volgen. Ik verbrand me daarentegen en ik moet de rol lossen. 
Ik realiseer me dat ik toch dicht bij een podium moet zitten achter Danny en Paul maar dat was zonder die 2 dekselse Nederlanders gerekend die de eerste 2 plaatsen bezetten. Maar goed... een 36° plaats algemeen op 190 starters is zeer goed. De 5° plaats bij de masters3 is licht ontgoochelend.