woensdag 2 mei 2012

Grande Traversée du Limousin

http://www.youtube.com/watch?v=2iHoJ2SxWA0
 http://www.youtube.com/watch?v=1Zdpa_b2vGM&feature=related

Omdat er geen enkele Belgische meerdaagse in mijn agenda past dit seizoen zocht ik het in het buitenland. Samen met Belgisch kampioen Hans Planckaert trok ik verleden weekend naar de voor ons niet bekende Limousin. Het weerbericht van de streek voorspelde de laatste weken niet veel goeds en dat hebben we geweten...
Vrijdag trokken we voor een auto-ritje van 650 km richting Guéret en hadden we geboekt in de Campanile. Een goede beslissing want voor de volgende nachten waren we gelogeerd in sporthallen...
Zaterdagmorgen na een stevig ontbijt reden we naar de startplaats Dun-le-Palestel. Na de "tour d'honneur" in de gemeente startten we eindelijk met 182 renners en nog een pak recreanten aan een 3-daagse met veel vraagtekens. Welk soort parcours, welke concurrentie, ...?
De eerste etappe van 50 km van Dun-le-Palestel naar Guéret start heel snel. Iedereen wil vooraan zitten en ik blaas al snel mijn motor op. Hartslag 190 dus na enkele km al gas terugnemen. Ik moet een groot aantal renners laten inhalen en met het idee van "waaraan ben ik weer begonnen?" probeer ik het juiste ritme te vinden. Niet makkelijk want al snel moeten we door het water ploeteren die zo naar beneden komt gestroomd. Dit lijkt geen MTB-track maar gewoon een beek met losliggende stukken rots. Ik blijf in een groepje hangen die hetzelfde tempo aanhoudt tot ik me halfweg beter begin te voelen. Stilaan haal ik weer renners in en kan uiteindelijk finishen in 3u23' op een 85° plaats en word daarmee 5° in mijn categorie. Ik trek op het laatste nog een spurtje maar kan nipt de 4° in mijn reeks niet pakken. Nummer 3 eindigt 2' voor mij. Door mijn te felle start eindig ik met krampen en dat ziet er niet zo rooskleurig uit na 1 dag. Bovendien heeft de Racing Ralph-band achteraan te weinig profiel om maximaal rendement halen. Ik zal die vervangen door een Nobby Nic.
Het kamperen in de sporthal is een avontuur op zich. Achteraf leuk om mee te maken maar als je je vermoeid moet installeren (zie foto) ziet het er minder fraai uit. Het eten in het lyceum valt mee en we leren enkele sympathieke walen kennen. Om 22u00 de lichten uit en oren toestoppen voor het aanhoudende gesnurk (met 250 in één ruimte slapen valt niet mee). En dan maar proberen te rusten voor de volgende etappe...

De tweede etappe loopt over 80 km van Guéret naar Eguzon vnl. langs de Creuse, een rivier die aan de Maas doet denken. La Creuse slingert zich door het landschap en loopt door prachtige gorges. Een prachtige streek om te wandelen...
En dat doen zullen we ook doen! 
De start na de gebruikelijke tour d'honneur verloopt weer heel snel maar is vlakker dan in de 1° etappe en ik kan in de eerste groep blijven. Ik vind een goed tempo en schat dat ik in een 50° positie zit. Goed gestart maar na 9 km rij ik plat. Een motard stopt om me te helpen maar veel binnenband heeft hij nog niet gezien in zijn leven. Mijn bommetjes doen het niet, de eerste pomp die me aangereikt wordt werkt niet en gelukkig kan ik van Erik Schotte van de Raketmannen zijn pomp gebruik maken. Ondertussen verlies ik zeker 10 minuten. Zo vroeg in de wedstrijd nefast want iedereen is zowat gepasseerd. Ik begin fel aan de achtervolging maar na 20 km haal ik haast niemand meer in en voel ik de kracht verminderen. Ik besluit dan maar om aan een matig tempo verder te rijden en proberen uit te rijden. Menigmaal aan stoppen gedacht tot aan de 2° bevoorrading waar ik Tim en Dieter van de Raketmannen terug tegenkom. Ik krijg terug wat moed maar het parcours is ondertussen veranderd in een modder-single-track waar meer te voet gegaan wordt dan gefietst. Deze strook is onmenselijk zwaar en het dragen van de fiets is lastiger dan ooit.
Met een gemiddelde van 13,8 km/u gaat het langzaam richting Eguzon. Bijna 6 uur onderweg en ik kom uitgeput aan. Ik eindig toch nog op een 93° plaats en blijf 5° in het tussenklassement. Na het fietsonderhoud en de douche weer valiezen uitpakken en kamperen, proberen te rusten en goed te eten al is de keuken niet zoals de vorige avond.
Om 21u30 de lichten uit want om 5u30 weer op.
Voor de start van de 3° etappe voel ik me zenuwachtig. Mijn benen voelen redelijk aan en ik hoop mijn 5° plaats te kunnen behouden. Ik sta 10' voor de 6° maar ook 10' achter de 4°.
De start van de 3° etappe is chaotisch en chauvenistisch. De Belgische toppers Rondelez, Vanmoortel en Planckaert laten zich verrassen aan de zogezegd geneutraliseerde start terwijl de plaatselijke jonge renners voorin alle volle gas wegvliegen. Ikke niet want ik kan opnieuw voorin starten. De 50 km van Eguzon naar Dun-le-Palestel belooft minder modderig en technisch te worden. Toch zitten er nog enkele loopstroken in maar met 18 km/u toch al een stuk vlotter. Ik voel me goed, alles loopt deze keer perfect en ik ben goed geconcentreerd. Terwijl ik gisteren het parcours onderging, zit ik nu ik de wedstrijd. Ik eindig 60° algemeen en 3° bij de masters³. Een goed resultaat die me op de 4° plaats algemeen brengt. Een boostje.

Met deze goede afsluiter kan ik met een goed gevoel terugblikken maar of ik volgend jaar terugkeer valt te betwijfelen. Al moet er gezegd dat de puike organisatie pech had met de natste editie in het 10-jarig bestaan.
Verslagen en uitslagen op:
http://www.creuse-oxygene.com/evenements/28-29-30-avril-grande-traversee-du-limousin-vtt.html
http://www.mountainbike.be/algemeen/actueel.php?subaction=showfull&id=1335934596&archive=&start_from=&ucat=3
http://www.bloggen.be/mtblily/



Geen opmerkingen: