Le Laurent Meunier Estinnes-au-Mont

Na de zomerse trip naar de Côte d'Azur had ik nog één wedstrijd gepland. En nog wel met stip genoteerd wegens aparte categorie master³.
Van 26° C naar -2° C... wat een verschil.
M'n laatste wedstrijd van het seizoen werd een débacle. M'n slechtste uitslag van het seizoen: 117° op 385 starters en slechts 8° in mijn categorie.
Kon ik me niet meer opladen na de Roc? Zat de Roc nog in m'n benen? Was het te koud voor m'n astma-longskes?
Bovendien kreeg ik na een 10 km een zwiep in mijn rug en was ik alle kracht in de benen kwijt.

In de pronostiek voor de wedstrijd op basis van de vooringeschrevenen stond ik mooi tweede maar helaas kon ik dit niet waarmaken.
Ik moest al starten in een 100° positie en op dit vlakke terrein werd er (te) snel gereden.
Pas na een 14-tal km zaten er wat technische stukken in het bos. Voor de rest weinig spectaculairs en regelmatig wat modderstroken. Op 17 km van het einde reed ik in 125° positie. In de laatste 10 km op de retour kon ik wat plaatsen terugnemen maar op geen enkel moment zat ik goed in de wedstrijd.
De wedstrijd teveel zeker?
Nu de teugels wat vieren en wat andere sporten doen en dan terug opbouwen naar het volgende seizoen.
Al bij al kan ik tevreden zijn over het voorbije jaar met redelijk wat ereplaatsen en de Roc en de Limousin als uitschieters. Op naar het volgende...

Roc d'Azur Fréjus

SUPER !!!!
Slechts één woord: SUPER !
En jammer... dat ik niet eerder al afzakte naar Fréjus voor de Roc d'Azur.
Volgend jaar terug... dat heb ik me al voorgenomen. En Joke ook; die vond het ook fantastisch.

Van de herfst terug naar de zomer. 26° bij aankomst op woensdagavond.
Meteen onder de indruk van de grootsheid van het evenement.
Immense parking, dito inschrijvingshal, mtb-beurs binnen en buiten, animaties, ...
Bij de inschrijvingen allerlei talen te horen; dit is een internationaal treffen.
Onder de indruk zoeken we ons onderkomen op in Les Issambres tussen Fréjus en St-Tropez. Het zomergevoel is er nu helemaal. Wel 10 keer zeggen we tegen elkaar: waar da wij nu zitten...
Het zwembad lonkt.
Toch wat zenuwen om de dag nadien te starten. Ik weet niet wat ik moet verwachten.
Door (te) laat in te schrijven was er enkel nog plaats (jaja, de rest van de wedstrijden was allang volgeboekt) voor de Roc Challenge. Het programmaboekje kondigt deze wedstrijd aan als zeer technisch en fysiek de zwaarste. 58 km met 2300 hm. Ben ik wel goed voorbereid? Wie doet er mee aan deze wedstrijd?
Donderdag: nu wel bewolkt maar toch 24°. Gelukkig voor deze zware dag geen felle zon...

Aan de start in Roquebrune-sur-Argens een 300-tal deelnemers; geen toppers want die starten vrijdag in de marathon of de masters. Ik kan starten op de eerste rij en dat is altijd goed om mee voorin te blijven. Maar tevens verleidelijk om te snel van start te gaan; zeker als je niet weet wat er komt. Na een snelle start kom ik na de eerste km's door in een 10° plaats. Maar natuurlijk - zoals steeds - te fel en te hoge hartslag. Hier in de Roc geen goed idee want je krijgt niet de kans te recupereren. Gelukkig zijn er na 10 km al grote verschillen tussen de verschillende renners en kan ik een beetje temporiseren. Met een 5-tal blijven we in elkaars buurt. Frederik Vandendriesche (elite zonder contract) blijft in de buurt: bij het klimmen steekt hij me steevast voorbij maar in de technische afdalingen haal ik hem steeds bij. Zo ook met meerdere concurrenten. Het klimwerk is zwaar en soms heel lang. De afdalingen zijn super-technisch en soms gevaarlijk. Ik ga 3 keer overkop en besluit het iets rustiger aan te doen. Een goed idee van het parcours krijg je in het filmpje hieronder op You-Tube.
http://www.youtube.com/watch?v=Hu-yFOA1n54
Halfweg koers komen we terecht op het parcours van de Roc Altitude, een rando voor recreanten. Spijtig genoeg kunnen we ons tempo hier niet aanhouden en word ik constant opgehouden. Velen staan zowel op de klims als in de afdalingen te voet. Ik raak ook ook het wedstrijdgevoel kwijt: ik twijfel over mijn positie, denk dat ik ergens moet gemist hebben, ... Ik geraak ook stilaan uitgeput. Vooral mijn armen doen pijn door mijn stuur te moeten houden in de afdalingen. Met nog 15 km  te gaan is de zee in zicht en krijg ik terug moed. De laatste afdalingen gaan goed en op het vlakke naar de zee toe, begint het weer goed te lopen. De kramp op 2 km van het einde neem ik nu graag bij.

Aan de finish krijg ik van Joke te horen dat ik in de top-20 zit. Ineens is alle pijn en twijfel weg.
Ik eindig inderdaad 20° algemeen en als 2° master³, een onverhoopt resultaat. Slechts 183 deelnemers komen aan.
Volgend jaar hoop ik me te kunnen inschrijven voor de Roc Masters om me te kunnen meten met de grote groep. Misschien dan ook de Roc d'Azur meepikken op zondag (met 5100 deelnemers).
Vrijdag en zaterdag is het genieten geblazen. Strand, zee, zon, restaurantje, terrasje, ... We fietsen richting Fréjus en St-Tropez en brengen nog een bezoek aan de beurs.
Vier dagen op wolkjes geleefd! Dromen nu van volgend jaar...
Website: http://www.rocazur.com/fr/homepage.html
Uitslagen: http://www.aso.fr/massevents/fr/roc-d-azur-2012_classement.html

Raid d'Englebert Harveng

Deze raid had ik niet direct voordien gepland, maar leek me naderhand toch de moeite om te doen. Eens niet te ver van onze deur (regio Mons) en op tijd terug voor het WK wielrennen. 
Aan de start, naast topper Ken Vandenbulcke, een rits West-Vlamingen waaronder 3 Velokoters.

Geen selectieve klimstart deze keer maar een vlakke start en dus vlammen...
Deze jongeman vergalloppeert zich voor de zoveelste keer in de startkilometers met een vééél te hoge hartslag. Ik zal het nooit leren. Terwijl de eerste 10 van mij wegrijden, moet ik in de eerste 10 km menig renner laten voorgaan. Het duurt lang eer ik in het juiste ritme kom, maar in de tweede helft van de wedstrijd kom ik erdoor en kan met 3 jonge Walen een goed tempo aanhouden. Op 5 km van de meet kan ik zelfs wegrijden van de 3 en dat levert me een 16° plaats algemeen op. Ik mag spreken van één van m'n betere wedstrijden van het seizoen. Ondanks de rugpijn in de beginfase.

Volledige uitslag op:
https://docs.google.com/file/d/0B3WvOAYfo7E2QVEydWNNUGcwMHc/edit?pli=1

Les Boucles de Hollange

Terug naar de provincie Luxemburg voor een chrono.
Samen met Bart vertrek ik om 06u00 voor een tripje van 270 km.
Met de km dat we dichter komen, wordt het steeds maar kouder. We komen aan in Hollange met 3,5° C.
Daar staan we dan in onze korte mouwen en korte broek. De inboorlingen zijn aan 't opwarmen met thermovest en lange broek...

Maar goed, beetje opwarmen (nou ja...) en vol in de startblokken voor 65 km mtb-plezier. Na de eerste klim staat het zweet al op mijn voorhoofd. Zoeken naar het goede ritme en proberen mee te blijven met diegenen die voor me gestart zijn. Dat lukt aardig maar de rug werkt weer eens tegen. Bij het klimmen heb ik maar weinig kracht hierdoor. Op de vlakkere stukken en afdalingen haal ik de betere klimmers weer bij.
Het parcours ligt er droog bij en is afwisselend. De parcoursbouwer voorziet enkele technische afdalingen rechtdoor naar beneden door het mulle bos - super. Een kunst om recht te blijven. Ook nijdige klimmekes op het kleinste blad. Soms glooiende hellingen die je in snelheid kan nemen. Ondertussen een prachtig nazomers zonnetje en mooie uitzichten. Super-parcours met een apotheose op 't einde met een technische steile afdaling.
Ondanks de rugpijn kan ik een goed tempo aanhouden tot de finish. De conditie is vrij goed.

Finish 39° algemeen op 119 starters. Gemiddelde 18,50 km/u

Chouffe-marathon

Een droge editie deze keer; stukken beter dan vorig jaar.
Een pak minder volk aan de start ook; door de gebrekkige organisatie vorig jaar.
Op chronorace vooraf zeer weinig voorinschrijvingen maar aan de start zelf toch meerdere masters³ te bespeuren.
Geen startklim deze keer - volle bak naar beneden. Ik mis mijn start een beetje doordat ik opgehouden wordt. Bij de eerste klim reeds rugpijn. Dat belooft...
Ik probeer het goede ritme te vinden maar rij te lang in het rood om mijn tempo aan te houden. Naar het einde toe moet ik dit bekopen met krampen. Enkele renners die ik eerder in de race inhaalde, pakken me terug.
Aan de finish hoop ik op een podiumplaats bij de masters³ maar 2 Nederlanders gooien roet in het eten. Zij eindigen 1 en 2 voor Paul Vanlangenaecker en ik word 4° in 3u15' en daarmee 46° op 128 deelnemers op de 60 km.

Houffa-marathon 2012

De 10° editie - en ik reed ze allemaal - ging voor het eerst door begin juli ipv eind augustus. Niet dat het aan de vele regenedities iets veranderde want weerom waren de weergoden de Houffa-marathon niet gunstig gezind. Op de eerste startrij staan wachten in de gietende regen is geen pretje. Gelukkig was het niet te koud.
Het parcours lag er doorgaans nog redelijk bij aangezien het de dagen voor de wedstrijd relatief droog bleef maar door de regen van deze morgen was het modderig en bij het doorsteken van de riviertjes best diep water.

Aangezien hier geen apart klassement gemaakt wordt voor de masters³, zag ik deze wedstrijd als een voorbereidingsrace voor Achouffe en startte ik zonder stress en met het idee mijn wedstrijd goed in te delen. Bij de start niet meteen zwaar in 't rood en dat rendeerde. Toch vrij goed mee vooraan kon ik een goed tempo aanhouden en had ik constant het gevoel goed mee te koersen. In vorige wedstrijden was het soms meer de wedstrijd ondergaan dan te koersen. Het parcours van 60 km was niet het zwaarste ooit met vooral in de eerste helft geen te pittige klims. In de tweede wedstrijdhelft werd het iets pittiger met als kers op de taart de plaatselijke ronde op het wereldbekerparcours.
Dankzij de gematigde start rij ik een gemiddelde van 20,28km/u en eindig hiermee 36° op 277 algemeen en 5° master². Bij een apart klassement master³ zou ik 2° geëindigd zijn na Paul Vanlangenaeker die deze keer "slechts" 13 minuten voorlag.
Uitslag op  http://www.ris-timing.be/~divers//houffa/2012/60CLA.pdf
Foto's op http://www.sportograf.com/en/shop/search/1586/6018

Raid des Hautes Fagnes - Malmedy

Mijn 5° deelname in Malmedy. Technisch waarschijnlijk wel de meest veeleisende.

Alvast een editie met veel schoon volk aan de start. Zowat de ganse Belgische top stond aan de start in de 3 verschillende afstanden. Zelfs Olympiër Kevin Van Hoovels stond aan de start van de 65 km, samen met Sebastien Carabin en co. Met zoveel toppers en jong volk stoof iedereen weg in de startklim. Ik probeerde mijn eigen tempo te rijden op de lange eerste klim maar moest hier al veel renners voorlaten. Na een korte afdaling volgde al snel de tweede klim. Meteen voelde ik zware benen en dat gevoel raakte ik niet meer kwijt tijdens de hele wedstrijd. Enkel in de afdalingen en plattere stukken kon ik tempo maken. Technisch is Malmedy één van de zwaarste met vooral zeer veel gladde wortels en pittige afdalingen. Het parcours lag er aanvankelijk redelijk bij tot na 2/3 koers het hevig begon te regenen. Met een nieuwe lus op het einde met nog enkele zware klims en steile afdalingen was het genieten van de laatste afdaling op het Down-hill-parcours. Super! Met Nicolas Vermeulen in mijn spoor kon ik op de fiets blijven terwijl velen van de fiets moesten.
Ik finish net als vorig jaar in ongeveer 4 uur maar eindig pas als 148° algemeen (op 707) terwijl ik vorig jaar met dezelfde tijd 76° werd. Ik eindig als 7° master³ op 49.
Kevin Van Hoovels reed er welgeteld 1u15' minder over...
Foto's op http://www.sportograf.com/en/shop/search/1565/2122
UItslag op http://www.chronorace.be/web2/Classements/classement.aspx?eventId=6558415060995&mode=large&scope=categ&srch=ma3&IdClassement=8253


 

Ardennes Trophy - Theux

Voor mijn 5° deelname in Theux koos ik wijselijk voor de 50 km. Maar met 1400 hm wel een potige 50 km met 13 genummerde hellingen. Op de 70 km amper 30 hm meer.
Op een droog parcours haalde ik toch maar een gemiddelde van 17,2 km/u.
Weer hetzelfde scenario van altijd. Vooraan op de eerste startrij en al vlug naar een 40° plaats verwezen na de startklim (1,1 km à 7.5%). En dan maar hopen dat er niet te veel masters³ voorop zitten. 

Bij het klimwerk weer last van rugpijn en ik ondervind dat met een andere positie op het zadel het klimmen beter gaat (moet toch nog es laten nakijken). Om de 3 km krijgen we een nieuwe klim onder de wielen geschoven tot aan de 1° bevoorrading op 27.5 km. Daar kom ik door op een 52° plaats. De volgende 10 km zijn iets rustiger (nou ja). Met het warme weer geraken de bidons vlug leeg. Gelukkig staat Sharon langs de weg met een verse bidon water (merci). Ik kan mijn plaats ongeveer behouden en verteer de lastige klim naar het kasteel van Franchimont (310 m. met gemiddeld 12.5%) goed. Le Staneux is na 40 km de volgende klepper met 11.5% en deze kruipt serieus in de kleren. Ik moet meerdere plaatsen prijsgeven. De slotkm's zijn zeer zwaar: de 2 laatste klims richting finish zijn 1500 (7%) en 1200 meter (9.5%) lang. Ik weet in de laatste km nog een 4-tal af te schudden en een geluk want die extra seconden leveren me achteraf gezien een podiumplaats op. Ik finish in kop 3u00 op een 67° plaats algemeen op 420 starters en haal hiermee de 3° plaats bij de masters³. De 4° master volgt slechts op 3 seconden. Ook de 1° en 2° liggen maar 2 seconden uit elkaar. De Duitser Heinz Schuller wordt eerste. Ik volg op een 2.5' van deze kranige ouwe rakker.

Volledige uitslag op http://www.chronorace.be/web2/Classements/classement.aspx?eventId=5888400162824&mode=large&scope=categ&srch=ma3&IdClassement=8143
Organisatie: http://www.ardennes-trophy.be/NL/index.php
Foto's op:  http://www.sportograf.com/en/shop/search/1516/2022

Les Cîmes de Waimes 2012

Mijn 3° deelname in Waimes. Na mijn zadelbreuk van vorig jaar had ik dit jaar wat recht te zetten. In de hoop een goede uitslag te rijden in mijn categorie vertrok ik donderdagmorgen richting Waimes. Frisse bedoening daar want slechts 6-7° C.
Met in totaal 2000 deelnemers op de 3 afstanden veel volk in en om de startplaats.
Ik koos voor de Moyenne Cîmes met 65 km en 1352 hoogtemeters. 
Bij de start stond ik redelijk vooraan en meteen werd er geknalt. Na nog geen 400 meter hoorde ik iets kraken aan mijn fiets. Ik dacht eerst dat de kader brak maar het bleek mijn vork te zijn die weerom defect was. Ze veerde nu meer dan anders maar ik kon verder rijden. Ik had een vrij goede start en tot km 20 kon ik mijn positie ongeveer behouden. Na 48' wedstrijd kwam ik door in een 85° positie algemeen op 651 starters. De eerste 20 km waren heel technisch en pittig. Ik verspilde hier al veel krachten en at te weinig tussendoor. Dat moest ik tussen km 20 en 40 bekopen; minder energie en minder kracht. Meerdere renners haalden me nu in en ik zakte terug naar een 96° plaats. Ondertussen haalden de eersten van de 85 km me in en haalde ik zelf de laatsten van de 45 km in, wat er voor zorgde dat ik geen zicht meer had op mijn positie. Na de lastige klim op de skipiste van Ovifat kwam het stuk door de hoge venen zelf. Ik kan je verzekeren, door de natte veengrond kun je niet rijden! Van op de venen was het de laatste 20 km grotendeels afdalen richting Waimes. Het parcours lag er, ondanks de vele neerslag, toch goed bij en dat haalde de snelheid naar omhoog. Met een gemiddelde van 17,40km/u haalde ik de finish in 3u44' en strandde daarmee op  de 4° plaats bij de masters³ en 95° algemeen. Een goede uitslag maar toch wat bitter met een derde 4° plaats net naast het podium. Een motivatie om het bijde volgende in Theux beter te doen.
Uitslag op http://www.chronorace.be/web2/Classements/classement.aspx?eventId=6558415060994&mode=large&scope=categ&srch=ma3&IdClassement=8085

Grande Traversée du Limousin

http://www.youtube.com/watch?v=2iHoJ2SxWA0
 http://www.youtube.com/watch?v=1Zdpa_b2vGM&feature=related

Omdat er geen enkele Belgische meerdaagse in mijn agenda past dit seizoen zocht ik het in het buitenland. Samen met Belgisch kampioen Hans Planckaert trok ik verleden weekend naar de voor ons niet bekende Limousin. Het weerbericht van de streek voorspelde de laatste weken niet veel goeds en dat hebben we geweten...
Vrijdag trokken we voor een auto-ritje van 650 km richting Guéret en hadden we geboekt in de Campanile. Een goede beslissing want voor de volgende nachten waren we gelogeerd in sporthallen...
Zaterdagmorgen na een stevig ontbijt reden we naar de startplaats Dun-le-Palestel. Na de "tour d'honneur" in de gemeente startten we eindelijk met 182 renners en nog een pak recreanten aan een 3-daagse met veel vraagtekens. Welk soort parcours, welke concurrentie, ...?
De eerste etappe van 50 km van Dun-le-Palestel naar Guéret start heel snel. Iedereen wil vooraan zitten en ik blaas al snel mijn motor op. Hartslag 190 dus na enkele km al gas terugnemen. Ik moet een groot aantal renners laten inhalen en met het idee van "waaraan ben ik weer begonnen?" probeer ik het juiste ritme te vinden. Niet makkelijk want al snel moeten we door het water ploeteren die zo naar beneden komt gestroomd. Dit lijkt geen MTB-track maar gewoon een beek met losliggende stukken rots. Ik blijf in een groepje hangen die hetzelfde tempo aanhoudt tot ik me halfweg beter begin te voelen. Stilaan haal ik weer renners in en kan uiteindelijk finishen in 3u23' op een 85° plaats en word daarmee 5° in mijn categorie. Ik trek op het laatste nog een spurtje maar kan nipt de 4° in mijn reeks niet pakken. Nummer 3 eindigt 2' voor mij. Door mijn te felle start eindig ik met krampen en dat ziet er niet zo rooskleurig uit na 1 dag. Bovendien heeft de Racing Ralph-band achteraan te weinig profiel om maximaal rendement halen. Ik zal die vervangen door een Nobby Nic.
Het kamperen in de sporthal is een avontuur op zich. Achteraf leuk om mee te maken maar als je je vermoeid moet installeren (zie foto) ziet het er minder fraai uit. Het eten in het lyceum valt mee en we leren enkele sympathieke walen kennen. Om 22u00 de lichten uit en oren toestoppen voor het aanhoudende gesnurk (met 250 in één ruimte slapen valt niet mee). En dan maar proberen te rusten voor de volgende etappe...

De tweede etappe loopt over 80 km van Guéret naar Eguzon vnl. langs de Creuse, een rivier die aan de Maas doet denken. La Creuse slingert zich door het landschap en loopt door prachtige gorges. Een prachtige streek om te wandelen...
En dat doen zullen we ook doen! 
De start na de gebruikelijke tour d'honneur verloopt weer heel snel maar is vlakker dan in de 1° etappe en ik kan in de eerste groep blijven. Ik vind een goed tempo en schat dat ik in een 50° positie zit. Goed gestart maar na 9 km rij ik plat. Een motard stopt om me te helpen maar veel binnenband heeft hij nog niet gezien in zijn leven. Mijn bommetjes doen het niet, de eerste pomp die me aangereikt wordt werkt niet en gelukkig kan ik van Erik Schotte van de Raketmannen zijn pomp gebruik maken. Ondertussen verlies ik zeker 10 minuten. Zo vroeg in de wedstrijd nefast want iedereen is zowat gepasseerd. Ik begin fel aan de achtervolging maar na 20 km haal ik haast niemand meer in en voel ik de kracht verminderen. Ik besluit dan maar om aan een matig tempo verder te rijden en proberen uit te rijden. Menigmaal aan stoppen gedacht tot aan de 2° bevoorrading waar ik Tim en Dieter van de Raketmannen terug tegenkom. Ik krijg terug wat moed maar het parcours is ondertussen veranderd in een modder-single-track waar meer te voet gegaan wordt dan gefietst. Deze strook is onmenselijk zwaar en het dragen van de fiets is lastiger dan ooit.
Met een gemiddelde van 13,8 km/u gaat het langzaam richting Eguzon. Bijna 6 uur onderweg en ik kom uitgeput aan. Ik eindig toch nog op een 93° plaats en blijf 5° in het tussenklassement. Na het fietsonderhoud en de douche weer valiezen uitpakken en kamperen, proberen te rusten en goed te eten al is de keuken niet zoals de vorige avond.
Om 21u30 de lichten uit want om 5u30 weer op.
Voor de start van de 3° etappe voel ik me zenuwachtig. Mijn benen voelen redelijk aan en ik hoop mijn 5° plaats te kunnen behouden. Ik sta 10' voor de 6° maar ook 10' achter de 4°.
De start van de 3° etappe is chaotisch en chauvenistisch. De Belgische toppers Rondelez, Vanmoortel en Planckaert laten zich verrassen aan de zogezegd geneutraliseerde start terwijl de plaatselijke jonge renners voorin alle volle gas wegvliegen. Ikke niet want ik kan opnieuw voorin starten. De 50 km van Eguzon naar Dun-le-Palestel belooft minder modderig en technisch te worden. Toch zitten er nog enkele loopstroken in maar met 18 km/u toch al een stuk vlotter. Ik voel me goed, alles loopt deze keer perfect en ik ben goed geconcentreerd. Terwijl ik gisteren het parcours onderging, zit ik nu ik de wedstrijd. Ik eindig 60° algemeen en 3° bij de masters³. Een goed resultaat die me op de 4° plaats algemeen brengt. Een boostje.

Met deze goede afsluiter kan ik met een goed gevoel terugblikken maar of ik volgend jaar terugkeer valt te betwijfelen. Al moet er gezegd dat de puike organisatie pech had met de natste editie in het 10-jarig bestaan.
Verslagen en uitslagen op:
http://www.creuse-oxygene.com/evenements/28-29-30-avril-grande-traversee-du-limousin-vtt.html
http://www.mountainbike.be/algemeen/actueel.php?subaction=showfull&id=1335934596&archive=&start_from=&ucat=3
http://www.bloggen.be/mtblily/

La Trace d'Hez Tangissart

Frisse bedoening daar in Tangissart om 8u 's morgens: 6°C !!
Aan de inschrijvingstafel om 7u niks anders dan West-Vlamingen op dat vroege uur (wie van verst komt...).
Ook op de eerste startrij dezelfde gezichten.
Na de eerste startklim kom ik door op een 40-50° plaats, schat ik. Op het eerste vlakke stuk trek ik nog wat door (weliswaar in veel te hoog toerental) en kan ik weer enkele renners inhalen. Bij dat manoeuvre maak ik de verkeerde keuze om rechts voorbij een plas te gaan, jump over een greppel, voorwiel slaat weg en knal overkop. De grote vloot rijdt me voorbij en weg goede positie.
Vetrouwen weg, kracht weg, motivatie weg.
Op het pittige parcours vind ik het juiste tempo niet echt en besluit dan maar om er een training van te maken en stiekem hoop ik toch nog op een top-3 bij de M3.
Armen en benen en natuurlijk die verdomde rug willen niet mee. Geen kracht, alles op souplesse. Maar niet plooien é.
Op 8 km van 't einde roept er een pipo "nog 3 km". Nog es doortrekken om dan te zien na 3 km dat er een bordje staat met "nog 5 km". Effen balen maar toch kan ik op dat laatste stuk enkele kadavers inhalen. Het was voor iedereen een zware rit.
Ik eindig 117° op 256 starters en 4° op 16 masters³.
Op YouTube filmpje waar ik net na mijn val weer op de fiets kruip:
http://www.youtube.com/watch?v=4mLgArJu49s

La Primavera Andenne

De kop is er af...
Met prachtig weer op een zo goed als droog parcours reed ik zondag mijn eerste marathon van het seizoen. 65 km op prachtige singletracks, lange en hobbelige klims en technische afdalingen.
Met een stuk minder uren op de fiets tijdens de voorbereiding wist ik niet goed wat te verwachten. Al bij al viel het goed mee. Alleen de rug blijft me parten spelen en dit vooral op de lange klims.
Ik reed ongeveer dezelfde tijd als vorig jaar, wat nog een stuk beter is dan 2 jaar terug. Ik werd 99° op 345 deelnemers. Benieuwd hoeveel er van de masters³ voor mij waren...
Deze marathon moest me weer het wedstrijdgevoel geven en me de routine van het voorbereiden en klaarmaken voor de wedstrijd terug laten repeteren. Ik kan me de volgende weken gaan toeleggen op mijn tekortkomingen om klaar te zijn voor La Trace d'Hez in Tangissart.
Volledige uitslag op http://www.vtt-primavera.com/

Seizoen 2012

Op naar de eerste marathon komende zondag...
Voor het derde jaar op rij ga ik van start in La Primavera.
Door de rugschool sta ik minder ver dan vorig jaar maar deze chrono zie ik dan ook als een voorbereidingswedstrijd om de nodige routine weer op te doen.

Met de skivakantie tussenin valt de volgende raid dan op 15/4. La Trace d'Hez in Tangissart staat met stip genoteerd. Ik hoop er in mijn "nieuwe" categorie bij de jongsten (masters³) goed te eindigen.

Twee weken later doe ik mee aan de Grande Traversée du Limousin. Een 3-daagse in de streek van Limoges. Meer nieuws later en op http://www.creuse-oxygene.com/evenements/28-29-30-avril-grande-traversee-du-limousin-vtt.html
Maar eerst nog wat trainen, zeker?

Team-weekend Zutendaal

Vorig weekend trokken we richting Zutendaal voor het team-weekend.
Met de nodige pasta op vrijdagavond vertrokken we zaterdagmorgen voor een lange-duur-training met de mtb op de weg. We haalden bijna 130 km op de teller. Zéér-lange-duur dus.
Ongelooflijk hoeveel fietsgelegenheid er in die streek is. Super.
Met de zaterdag nog in de benen stonden we zondagmorgen weeral paraat voor een off-road-training van 65 km onder begeleiding van niemand minder dan Gody Jakobs, ex-Belgisch kampioen. Meerdere competitie-renners uit de omgeving sloten aan en dus werd er een stevig tempo aangehouden. Ik kan je verzekeren, die elite-renners kunnen er aan sleuren!
Het werd een super-weekend waarbij we enkel moesten denken aan eten, slapen en fietsen. De vrouwkes en Lawrence deden de rest, waarvoor dank! Het is zalig om je fiets niet zelf te moeten onderhouden.

Ploegvoorstelling 2012

Op Velofollies werd gisteren onze ploeg 2012 voorgesteld.

Verslag op http://www.mountainbike.be/algemeen/actueel.php?subaction=showfull&id=1327247605&archive=&start_from=&ucat=1&