woensdag 6 augustus 2008

Route 32 Can Mont

VANDAAG IS ROOD ... de kleur van de route, zou Borsato zingen. Wie ooit deze rit rood kleurde, moet de avond voordien wel héél diep in het glas gekeken hebben. M.i. is dit donkerzwart want heel technisch en qua intensiteit de gelijke van route 8 en 9.
Ondertussen is kompaan Gino ook in de buurt en aangezien we gisterenavond in de Cava gedoken zijn, lijkt dit kort parcours aangewezen.
Om aan het startpunt in Calonge te geraken, hebben we gelukkig al wat asfaltkilometers in de benen als opwarming want meteen na het startpunt wacht ons een lange klim. En wat voor één! Can Mont is technisch héél zwaar. Soms op los grint, soms op rotsen die wel trappen lijken, soms op losse stenen. Stijgingsgraad tot 22%. De hartslag piekt tot 196 bpm, alleen al om op de fiets te kunnen blijven. Wie hier zonder voet aan de grond te zetten boven geraakt, is technisch onderlegd.
Bijna boven is de bepijling minder goed. Van de vorige jaren weten we dat we even over privé-terrein - prachtzicht heeft die kerel hier - moeten en houden dan links aan.
Boven storten we ons met grote snelheid naar beneden. Topsnelheid off-road 61 km/u. Belangrijk hierbij is de bandenspanning. Te hard pompen is gevaarlijk bij het dalen op het grint en zeker oncomfortabel bij het klimmen op harde ondergrond. Te zacht is gevaarlijk voor snake-bite. Ik steek voor en achter zo'n 2.6 op mijn Schwalbe Nobby Nic 2.1. Over alle ritten hier rij ik hiermee geen enkele keer lek.
We worden het afdalen duidelijk weer beter gewend, zeker nu we met twee op weg zijn. Niet overmoedig worden nu.
Beneden aan de weg naar Calonge start het vlakkere gedeelte van deze rit met enkele pittige, technische stukken. Boomwortels dwingen ons van de fiets.
Een korte rit met moeilijke, technische stroken. De Cava-kater is vlug doorgespoeld.

Geen opmerkingen: