Een uitgebreide delegatie van De Groene Linde trad aan in de chrono van Langdorp, de tweede wedstrijd van de Visa Chrono Challenge. Bert en Luca, Hans, Manuel, Pieter, Gino, en ik trotseerden de 85 km.
Langdorp is sowieso een zware dobber maar nu zorgde de regen voor een ware modderpoel die het parcours nog zwaarder maakte. De gemiddeldes zeggen genoeg.
Bij de opwarming waren Gino en ik de groep uit het oog verloren en startten dan maar even na 10u00 met die zekerheid dat onze snelheidsduivels ons snel zouden inhalen.
Het duurde even, maar even voor halfweg stoven Bert, Luca en Pieter ons voorbij. Hans, die na de eerste lus even uit de bocht ging haalde ons in aan de derde bevoorrading halfweg koers.
Ik stelde dan aan Gino voor dat hij zijn eigen tempo moest rijden, want ik vond mijn ritme niet. De laatste 20 km. leverde ik een gevecht met mijn fiets. Mijn schijfremmen waren door het vele water en zand volledig op waardoor ze bleven slepen en ik dus eigenlijk met de remmen toe reed.
Ondanks de zware omstandigheden blijft dit wel een prachtige chrono met een puike organisatie.
Langdorp is sowieso een zware dobber maar nu zorgde de regen voor een ware modderpoel die het parcours nog zwaarder maakte. De gemiddeldes zeggen genoeg.
Bij de opwarming waren Gino en ik de groep uit het oog verloren en startten dan maar even na 10u00 met die zekerheid dat onze snelheidsduivels ons snel zouden inhalen.
Het duurde even, maar even voor halfweg stoven Bert, Luca en Pieter ons voorbij. Hans, die na de eerste lus even uit de bocht ging haalde ons in aan de derde bevoorrading halfweg koers.
Ik stelde dan aan Gino voor dat hij zijn eigen tempo moest rijden, want ik vond mijn ritme niet. De laatste 20 km. leverde ik een gevecht met mijn fiets. Mijn schijfremmen waren door het vele water en zand volledig op waardoor ze bleven slepen en ik dus eigenlijk met de remmen toe reed.
Ondanks de zware omstandigheden blijft dit wel een prachtige chrono met een puike organisatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten